Before diving into the concept of being or -more accurately- feeling "V", I would like to extend my special thanks to these ladies, since I appreciate it if they continue writing in here eternally, or at least for long long period of time. Hopefully, this initiative will act as the only sincere communication tool among us in the far future.
Neden böyle klişe bir giriş yaptığımı bilmiyorum ama o kadar çok yoğrulduğumu hissettim ki bu tarz girizgahlarla burada da öyle bir ruh haline girdim. Buranın bir blogtan ziyade küçük bir topluluğa hitap eden bir paylaşım platformu olarak var olacağını düşünüyorum, en azından şimdilik. Şimdi çıkış noktamız olan "V" değil burada önemli olan, bizim bu olayı ne kadar içselleştirdiğimiz, öyle ki artık bununla dalga geçebilecek kadar da benimsediğimiz bir durum olması daha içler acısı değil mi? Zaman gösterecek belki de aslında işin iç yüzü böyle değil. Kimbilir? Ben bilmem orası kesin :) Ben bilmem beyim bilir diyesim geldi tam da bu noktada.
Neyse lafı daha fazla uzatmayalım, nice maceralı ve bol yazılı günler dileyelim şu zamansızlık anlarında.
31 Mart 2010 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder