Bugün burada 4 yıllık bir kulübü yazı altına almak için toplanmış bulunuyoruz.
Kaderin bir cilvesi olarak aşk, erkekler, ilişkiler konusunda sıfırın altında bir ortalaması olan bir arkadaş grubuna sahip olmak bu kulübe asıl can damarını sağladı. Yıllarca ilişkilerimizde birbirimizden berbattık, sıçtık, batırdık. Ama suçu hep onlara attık. Ama bir noktaya geldik ki farkettik biz tam bir die-V hayatı yaşıyoruz. Aşık olmuyoruz, aşık olsak bile gerekeni yapamayacak kadar korkak, gururlu ve şımarık davranıyoruz. Sonra da kendi melankolimizde boğuluyoruz, sonra da histerik bir kahkaha atıp yola devam ediyoruz. Bir de yetmezmiş gibi herkese yalancı gülücükler atıyoruz.
Mutsuz muyuz? Çoğunlukla hayır bu bir hastalıkla yaşamak gibi bir şey. Bu konuda yapılacak bir şey yoktur, kimsenin elinden bişi gelmez, durum kanıksanmıştır. İşte bizim bu durumdaki konumumuz, mutluyuz...
Anlatacaklarımız sizi zaman zaman tam aksini düşündürtecek belki de ama bi dur düşün hayat bizim bu yazdıklarımızdan ibaret değil. Belki de bu konuda başarılı değiliz ya da umduğumuzu bulamadık ama hayat tüm güzelliğiyle devam ederken biz niye mutsuz olalım ki. Başka bir çok mutluluk kaynağımız oldu, aşk ve erkekler hariç.
İşte biz bu kronik rahatsızlığımızı daha iyi anlamak için belki de iyileşebilmek için hatta belki de bu süreci tersine çevirebilmek için üzerine yazmaya karar verdik.
Belki iyileşicez belki de die-V olucaz... Zaman gösterecek biz de yazıcaz.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder