Melek vs Şeytan

Şimdi size bir olayı anlatayım da anlayın ne bahtsız ya da beceriksiz ya da ne bileyim ne olduğumu!

İnsan her zaman bi konuda yargıya varabilmek için bişiylerle karşılaştırır, tez-antitez hesabı.Ben de zaman zaman bendeki eksikleri ya da fazlalıkları anlayabilmek için kendimi başkalarıyla karşılaştırırken buluveriyorum. Bunda bi problem görmüyorum çoğu zaman, bilimsel bir deney, doğrulama ya da çürütme yöntemi gibi.

Olay dün gerçekleşti ve farkettim ki kızlar gerçekten çok akıllı! Akıllıdan öte kurnaz! Kurnazdan öte fettan! Fettandan öte şeytan!

İstediklerini elde edene kadar erkeklere rahat vermiyorlar. Her gittiği yerde, her muhabbetin içinde, önünde arkasında, sağında solunda... Kah orda kah burda, ya da tam ortasında... Aslında yargılamıyorum sadece benim yapamadığım ama başkalarının gayet normal bi şekilde yaptığı şeylerden bahsediyorum.

Erkekler gerçekten çooook saf. Akılları fikirleri içki ve seks. O kadar kolay ki akıllarını başından alıvermek. Zavallılar bu "şeytan"lara hep kanıyorlar. O şeytanları meleklere tercih ediyorlar.

Bu durum sonuçta öyle bir noktaya geliyor ki şeytan mı yoksa melek mi iyi ayrımına varamıyorum. Hangisiyim, hangisi olmak istiyorum onu da bilmiyorum. Tek bildiğim bu tez-antitez ikilisi, sonuçta sentez var mı yok mu ona da siz karar verin bi zahmet!

Nasıl “V” oldum?

Öncelikle bir konuyu açıklığa kavuşturalım. “V” olunmaz, “V” doğulur. Asıl mesele “V” kalabilmektir.

Bu kulübün üyeleri için, sadece bir kulüp değildir die-V. Bir yaşam biçimi, hatta yaşamın ta kendisidir. Etraftaki milyonlarca kulüp standartlarına aykırı örnek, bir miktar bünyede özenme uyandırsa da asıllarını unutmayıp bağlılıklarını sürdürmüşlerdir. Her şeye boş verip, her şeye rağmen,her şeyin tadını çıkarmayı bilmişlerdir. Yıllarca kendi içinde gelişip, “artık olduk biz” dedikten zaman halka açılma vaktidir deyip klavyelerine sarılmışlardır.

Bu kararlılık ve azmin sırrını merak edenler için birkaç ipucu vererek işe başlayalım. İyi bir die- V üyesi olmak için ihtiyacız olan şeyler tam da şunlar: biraz şansızlık, biraz küstahlık, biraz gurur, biraz yanlış olanı seçme becerisi, biraz keyif düşkünlüğü ve tembellik ha bir de trikotajla hiçbir ilgisi olmadığı halde sürekli ağ ören bir kader.

Eğer bu özelliklerden en az üçünü ben de taşıyorum diyorsanız tebrikler siz de kendinizi bu kulübün bir üyesi olarak görebilirsiniz. Eğer iyi bir üye olursanız, belki şirinleri bile görebilirsiniz. (saçmalamanın yüzde bıraktığı boş sırıtmanın smileyi var bir de burda)

theory of absence

Bazı duyguları eksik bazı insanların demişti bugün bi arkadaş. Yolda derse dogru gidiyorduk, daha önce söylediği hiç bir şeyi duymamıştım, birden bu cümleyle kendime geldim. Cümle aklıma takıldı sonra dediklerini yine dinlemedim. Takıldım... Cümlenin üzerinde düşündüm. Sonra kendimi düşündüm, sevgili die-V'yi düşündüm bizim hangi duygumuz eksik acaba diye. Bir şeyler eksik olmalıydı zira dimi ama? Yoksa herkesin hayatında olan bişi ne diye bizde eksik olsun?

Gittiğim ders "politics in developing countries" diye bir dersti, arkadaşımla karşılaştığım için derse biraz geç girdim. Tam da "theory of absence"dan bahsediyorlardı. Bu da şudur ki gelişmiş ülkelerin gelişmemiş ülkelerin gelişmemişlik nedeni olarak gelişmiş ülkelerde olan özelliklerin gelişmemiş ülkelerde olmamasıyla açıklar. Yani bünyelerinde olan bir eksikliktir tüm sistemin çöküşünün ve toparlanamayışının ve geri kalmasının...

Hahahha sonra kendimi düşündüm geri kalmışlığımın sebebi bir şeylerin eksik olmasıydı gerçekten diye...

Sonra hoca bu görüşü eleştirir misiniz dedi. Aklımda hiç bişi olmadan gayri ihtiyari elimi kaldırdım. Neden eksik yönleri buna neden olsun ki belki de tam tersi onlarda olan gelişmiş ülkelerde olmadığı için tam tersi gelişme özellikleri ve devlet özellikleri görmüş olamaz mıyız diye...

Bunu tamamiyle kendimden yola çıkarak söylemiştim. Bizde artı bişi olamaz mı? İlla mı eksik olmalı? Neden tersini düşünmeyeyim ki? Neden?

Önemli olan şey baktığın noktayı değiştirmek...

Burdan hayat daha güzel... Sahneyi daha iyi görebiliyorum şimdi!!!